#130 Quito 15-06
We are in the middle off the world!
Zo weer een paar dagen verder dus weer een nieuwe update. Vandaag hebben we Quito verkend te voet. Zoals al meerdere keren in een grote stad hebben we ons aangemeld voor de free walking tour. Samen met Shelly en Ed uit Australie hebben we deze dag doorgebracht. De tour bracht ons vandaag veelal door het oude en mooie centrum. Veel historische gebouwen en pleinen en de markt waar we werden voorzien van informatie door de gids. Erg interessant vonden we de informatie over hoe het komt dat het land nu de Amerikaanse Dollar als munteenheid heeft. We eindigden de tour met een uitzicht naar de berg Panecillo. De almuerzo, oftewel lunch in het Spaans is de belangrijkste maaltijd en overal kun je voor een paar dollar een goed gevuld bord eten scoren. Dat konden we natuurlijk niet voorbij laten gaan. Hierna zijn we met de lokale bus naar het middelpunt van de aarde gegaan op de evenaar. Want Ecuador en ook Quito heeft zijn naam hieraan te danken. In het museum kregen we een tour van 45 min over de lokale bevolking en enkele zeer interessante demonstraties over de evenaar. Zo zagen we water linksom draaien, rechtsom draaien en op de evenaar recht omlaag stromen. En we konden een ei laten balanceren op een spijker, het lukte ons beide en we kregen een officieel diploma, staat goed op je CV! Na deze tour was het terug naar het centrum om daar gezellig een drankje en een hapje te doen.
#131 Quito 16-06
Quito it is.
Onze tweede dag in Quito hebben we veel gewandeld door het oude centrum, de straat La Ronda en zijn we naar de kerk Basílica del Sagrado Voto Nacional geweest. In deze kerk konden we omhoog klimmen in de torens en over de stad heen kijken. Wat een huizen en gebouwen in deze stad waar ongeveer 3 miljoen mensen wonen. Maar van één ding zijn we nu erg zeker, de grote stad is voor ons beiden niets, we voelen ons veel meer thuis in een kleiner dorpje met vrije natuur. Dit was dan ook de laatste volledig dag in Ecuador, weer een erg mooi land leren kennen met zeer vriendelijke mensen, mooie natuur, cultuur en avontuur.
#132 Bogotá 17-06
Viva Colombia.
Land 5 van deze reis zit erop en het zesde land staat er aan te komen. Voor het gemak en met het sluiten van de grenzen door de verkiezingen zijn we gevlogen van Quito naar Bogotá. Een vlucht van maar een goed uur, ipv minimaal 15 uur met de bus. Bij aankomst in Bogotá hebben we een taxi genomen naar het centrum waar ons hostel lag. Dit lag in La Candaleria, een mooie, kleurrijke koloniale wijk. We hebben de wijk nog een klein beetje kunnen verkennen voordat er alweer een dag letterlijk voorbij was gevlogen. We merkten gelijk een andere sfeer dan in de andere landen, iets meer het latino gevoel.
#133 Bogotá 18-06
Grafitti and bike tour.
Deze dag wilden we gebruiken om de grote stad Bogotá een beetje te leren kennen. In de ochtend hadden we de Bogotá Grafitti tour geboekt, een wandeling van 2,5 uur door La Candelaria langs muurschilderingen en andere streetart. De enthousiaste gids vertelde ons over hoe de stad met grafitti omgaat, dat er veel huiseigenaren de kunstenaars hun pand laten versieren en hoe het door de stad mede wordt gefinancierd. Deze schilderingen maken dit gedeelte van de stad nog mooier en kleurrijker. Ondanks de lichte regen was het niet vervelend om te wandelen. Na een snelle lunch hadden we de volgende tour en nu op de fiets met Bogotá Bike tours. We houden allebei van fietsen en het is gewoon een hele mooie manier om een grote stad een beetje te ontdekken. De tour ging maar door een klein gedeelte van de stad, wat wel te verwachten is met 8 miljoen inwoners. We fietsten langs diverse pleinen en kunstwerken en door het Red Light District, waar fotograferen werd afgeraden door onze gids. Dus helaas geen Ecuadoriaans schoon op de gevoelige plaat vastgelegd. De eerste echte stop was bij een oud koffie fabriekje en erna zijn we bij een lokale markt gestopt en hebben we heel veel fruit uitgeprobeerd zoals lulu, guchuva, guava, maraqua, granadilla, guanavana, yacon en de rest wat we zijn vergeten. Na dit smikkelen moest er even actief gedaan worden. In een hal tegenover de markt speelden we onder het genot van een biertje het spel tejo. Op een met klei besmeurd bord zit een metalen ring met erop stukjes papier gevuld met dynamiet. Van een meter of 10-15 afstand moet je de ring proberen te raken en als het lukt volgt er een gigantische knal in de hal. Een leuk spel en mooi was het voor William om de twee gidsen die het spel dagelijks spelen te verslaan toen er werd gespeeld voor een gratis biertje..... Yes! Na dit spel was de tour ook bijna gedaan, het waren maar 12 km, maar wel een ideale kennismaking met de stad.
Viva Colombia.
Land 5 van deze reis zit erop en het zesde land staat er aan te komen. Voor het gemak en met het sluiten van de grenzen door de verkiezingen zijn we gevlogen van Quito naar Bogotá. Een vlucht van maar een goed uur, ipv minimaal 15 uur met de bus. Bij aankomst in Bogotá hebben we een taxi genomen naar het centrum waar ons hostel lag. Dit lag in La Candaleria, een mooie, kleurrijke koloniale wijk. We hebben de wijk nog een klein beetje kunnen verkennen voordat er alweer een dag letterlijk voorbij was gevlogen. We merkten gelijk een andere sfeer dan in de andere landen, iets meer het latino gevoel.
#133 Bogotá 18-06
Grafitti and bike tour.
Deze dag wilden we gebruiken om de grote stad Bogotá een beetje te leren kennen. In de ochtend hadden we de Bogotá Grafitti tour geboekt, een wandeling van 2,5 uur door La Candelaria langs muurschilderingen en andere streetart. De enthousiaste gids vertelde ons over hoe de stad met grafitti omgaat, dat er veel huiseigenaren de kunstenaars hun pand laten versieren en hoe het door de stad mede wordt gefinancierd. Deze schilderingen maken dit gedeelte van de stad nog mooier en kleurrijker. Ondanks de lichte regen was het niet vervelend om te wandelen. Na een snelle lunch hadden we de volgende tour en nu op de fiets met Bogotá Bike tours. We houden allebei van fietsen en het is gewoon een hele mooie manier om een grote stad een beetje te ontdekken. De tour ging maar door een klein gedeelte van de stad, wat wel te verwachten is met 8 miljoen inwoners. We fietsten langs diverse pleinen en kunstwerken en door het Red Light District, waar fotograferen werd afgeraden door onze gids. Dus helaas geen Ecuadoriaans schoon op de gevoelige plaat vastgelegd. De eerste echte stop was bij een oud koffie fabriekje en erna zijn we bij een lokale markt gestopt en hebben we heel veel fruit uitgeprobeerd zoals lulu, guchuva, guava, maraqua, granadilla, guanavana, yacon en de rest wat we zijn vergeten. Na dit smikkelen moest er even actief gedaan worden. In een hal tegenover de markt speelden we onder het genot van een biertje het spel tejo. Op een met klei besmeurd bord zit een metalen ring met erop stukjes papier gevuld met dynamiet. Van een meter of 10-15 afstand moet je de ring proberen te raken en als het lukt volgt er een gigantische knal in de hal. Een leuk spel en mooi was het voor William om de twee gidsen die het spel dagelijks spelen te verslaan toen er werd gespeeld voor een gratis biertje..... Yes! Na dit spel was de tour ook bijna gedaan, het waren maar 12 km, maar wel een ideale kennismaking met de stad.
#134 Villa de Leyva 19-06
Colombiaaaaaaaaaa.
De dag begon voor de Colombianen met de eerste wedstijd op het WK tegen Japan. We zijn om 8 uur 's morgens de 2e helft gaan kijken in het park Santander hoe ze verloren van de Japanners. Er waren wel wat mensen maar de sfeer was erg rustig en dit hadden we wel wat uitbundiger verwacht. Misschien kwam het wel omdat het wat regende en iedereen baalde van het verlies. Daarna hebben we het goud museum bezocht in het centrum. Een beetje informatief en verder heel veel beelden, maskers en sieraden van goud te zien. Janine vond het maar saai ;) of zijn we te verwend met al het moois afgelopen maanden. Anderhalve dag was wel genoeg in deze stad en na de middag hebben we dan ook snel een busje gepakt naar Villa de Leyva, noordelijk van Bogotá.
#135 San Gil 20-06
Cycling around Villa de Leyva.
Weg uit de grote stad en het voelt gelijk een stuk anders. In het witte stadje hebben we een fiets gehuurd om de omgeving te verkennen. Onze eerste stop was bij Casa Terracota, zoals de naam al zegt een huisje gemaakt van terracotta. Enkele kilometers verderop was het Observatorio Solar Muisca, waar we uitleg kregen over de Muisca cultuur en hun gebruiken met de zonnewijzers. Bijna een uur werden we door de gids voorzien van heel veel info. Helaas blijft niet alles hangen, maar daarmee zullen we wel niet de enige zijn. El Viňedo was een mooie wijngaard waar we zowaar nog een gratis wijntje kregen aangeboden op hun schitterende terras. Wat een vriendelijke mensen in Colombia. Onze lunch hadden we in het plaatsje Sutamarchán waar we het lokale gerecht longaniza hebben uitgeprobeerd. Niet verkeerd zo'n worstje van de barbecue. Na weer een kort ritje op onze mountainbikes kwamen we aan bij El Fósil, waar een fossiel te vinden is van een 7 meter grote dinosaurus van 110 miljoen jaar oud. Wat een enorme beesten waren dat vroeger. Op de weg terug ook nog even bij de Pozos Azules geweest om wat heldere meertjes te bekijken. We eindigden weer in het witte stadje (niet Thorn!) op het grootste plein van Zuid Amerika waarna we de fietsen inleverden en op de bus zijn gestapt. De bus ging eerst naar Arcabuco en na anderhalf uur wachten in de volgende bus naar San Gil. Waar we aan het wachten waren vertelde ze dat de wielrenner Nairo Quintana hier in de buurt woonde en dus dit gebied als trainingsgebied had. Totaal was het vandaag 7 uur reizen voor 177 km, welkom in Colombia!
Colombiaaaaaaaaaa.
De dag begon voor de Colombianen met de eerste wedstijd op het WK tegen Japan. We zijn om 8 uur 's morgens de 2e helft gaan kijken in het park Santander hoe ze verloren van de Japanners. Er waren wel wat mensen maar de sfeer was erg rustig en dit hadden we wel wat uitbundiger verwacht. Misschien kwam het wel omdat het wat regende en iedereen baalde van het verlies. Daarna hebben we het goud museum bezocht in het centrum. Een beetje informatief en verder heel veel beelden, maskers en sieraden van goud te zien. Janine vond het maar saai ;) of zijn we te verwend met al het moois afgelopen maanden. Anderhalve dag was wel genoeg in deze stad en na de middag hebben we dan ook snel een busje gepakt naar Villa de Leyva, noordelijk van Bogotá.
#135 San Gil 20-06
Cycling around Villa de Leyva.
Weg uit de grote stad en het voelt gelijk een stuk anders. In het witte stadje hebben we een fiets gehuurd om de omgeving te verkennen. Onze eerste stop was bij Casa Terracota, zoals de naam al zegt een huisje gemaakt van terracotta. Enkele kilometers verderop was het Observatorio Solar Muisca, waar we uitleg kregen over de Muisca cultuur en hun gebruiken met de zonnewijzers. Bijna een uur werden we door de gids voorzien van heel veel info. Helaas blijft niet alles hangen, maar daarmee zullen we wel niet de enige zijn. El Viňedo was een mooie wijngaard waar we zowaar nog een gratis wijntje kregen aangeboden op hun schitterende terras. Wat een vriendelijke mensen in Colombia. Onze lunch hadden we in het plaatsje Sutamarchán waar we het lokale gerecht longaniza hebben uitgeprobeerd. Niet verkeerd zo'n worstje van de barbecue. Na weer een kort ritje op onze mountainbikes kwamen we aan bij El Fósil, waar een fossiel te vinden is van een 7 meter grote dinosaurus van 110 miljoen jaar oud. Wat een enorme beesten waren dat vroeger. Op de weg terug ook nog even bij de Pozos Azules geweest om wat heldere meertjes te bekijken. We eindigden weer in het witte stadje (niet Thorn!) op het grootste plein van Zuid Amerika waarna we de fietsen inleverden en op de bus zijn gestapt. De bus ging eerst naar Arcabuco en na anderhalf uur wachten in de volgende bus naar San Gil. Waar we aan het wachten waren vertelde ze dat de wielrenner Nairo Quintana hier in de buurt woonde en dus dit gebied als trainingsgebied had. Totaal was het vandaag 7 uur reizen voor 177 km, welkom in Colombia!
#136 San Gil 21-06
Paragliding.
Opstaan is toch af en toe moeilijk en zeker als je de tijd hebt, lekker in je bedje ligt en niets moet. En als je het ontbijt eigenlijk lunch mag noemen is er al een gedeelte van de dag voorbij. Moet kunnen af en toe. Voor de middag hadden we wel weer een leuke activiteit op de planning, namelijk paragliden. Dit hadden we allebei nog nooit gedaan en al vaker voorbij zien komen tijdens onze reis. San Gil is het outdoor paradijs van Colombia, net zoals Baňos in Ecuador en Pucon in Chili. De tours zijn over het algemeen goed geregeld, je wordt opgehaald met een busje en naar de plaats gereden. Dit allemaal met een enkel telefoontje van tevoren. Eerst moesten we op de weegschaal staan en het viel ons allebei een beetje tegen na 4,5 maand lekker en veel eten. De buikjes zijn een beetje ronder en gezonder zullen we maar zeggen. Er waren 2 piloten om de tandem vluchten te doen. In totaal 6 personen, William met de eerste serie en Janine met de tweede. Na een controle of we wel goed vast zaten aan de piloot stegen we op vanuit de heuvel. Door de thermiek ga je langzaam omhoog en blijf je door de wind voor de berg hangen. De omstandigheden waren ideaal volgens de piloten. De piloot van William had er zin in en deed steeds acrobatiek zoals hij het noemde, oftewel draaien en kleine vrije vallen. 15 minuten bleven we ongeveer in de lucht en de landing was op dezelfde plaats als waar we opstegen. Bij Janine deed hij het anders en ging erg hoog de lucht in door de betere thermiek. Ze kon de zon bijna raken zo hoog. Wat een vrij gevoel zo in de lucht en met het uitzicht over de vallei. 's Avonds zijn we nog naar een lokaal geweest waar ze tejo aan het spelen waren, het spelletje wat we tijdens de bike tour in Bogotá hadden gespeeld. Er waren meerdere toeristen en wat lokale mensen aanwezig en we hebben enkele wedstrijdjes tejo gespeeld. Daarna volgde een of ander reuzen bowling waar je 3 kegels moet omgooien over een afstand van ongeveer 25 meter met metalen ballen.
#137 San Gil 22-06
Colonial town Barichara.
Om 11 uur stapte William in de bus om te gaan raften, echter 10 minuten later was hij weer terug, er waren enkele zieken en hierdoor te weinig personen voor in de boot. Dan maar de plannen wijzigen en de bus pakken naar Barichara. Dit klein koloniaal dorpje met witte huizen en rode pannendaken ziet er Spaans uit en voelt heel warm aan. Vriendelijke mensen die tijd genoeg hebben net zoals overal in Colombia. We hebben een wandeling gemaakt over de Camino del Real van Barichara naar Guane over een stenen wandelpad. Het uitzicht over de bergen is en blijft altijd mooi, maar met de Colombiaanse huisjes voelt het toch net wat gemoedelijker aan. De wandeling was veelal omlaag en duurde ongeveer 2 uurtjes naar het dorpje Guane wat nog kleiner was dan Barichara. Vanuit Guane namen we de bus terug naar Barichara en erna weer naar het hotel in San Gil.
Paragliding.
Opstaan is toch af en toe moeilijk en zeker als je de tijd hebt, lekker in je bedje ligt en niets moet. En als je het ontbijt eigenlijk lunch mag noemen is er al een gedeelte van de dag voorbij. Moet kunnen af en toe. Voor de middag hadden we wel weer een leuke activiteit op de planning, namelijk paragliden. Dit hadden we allebei nog nooit gedaan en al vaker voorbij zien komen tijdens onze reis. San Gil is het outdoor paradijs van Colombia, net zoals Baňos in Ecuador en Pucon in Chili. De tours zijn over het algemeen goed geregeld, je wordt opgehaald met een busje en naar de plaats gereden. Dit allemaal met een enkel telefoontje van tevoren. Eerst moesten we op de weegschaal staan en het viel ons allebei een beetje tegen na 4,5 maand lekker en veel eten. De buikjes zijn een beetje ronder en gezonder zullen we maar zeggen. Er waren 2 piloten om de tandem vluchten te doen. In totaal 6 personen, William met de eerste serie en Janine met de tweede. Na een controle of we wel goed vast zaten aan de piloot stegen we op vanuit de heuvel. Door de thermiek ga je langzaam omhoog en blijf je door de wind voor de berg hangen. De omstandigheden waren ideaal volgens de piloten. De piloot van William had er zin in en deed steeds acrobatiek zoals hij het noemde, oftewel draaien en kleine vrije vallen. 15 minuten bleven we ongeveer in de lucht en de landing was op dezelfde plaats als waar we opstegen. Bij Janine deed hij het anders en ging erg hoog de lucht in door de betere thermiek. Ze kon de zon bijna raken zo hoog. Wat een vrij gevoel zo in de lucht en met het uitzicht over de vallei. 's Avonds zijn we nog naar een lokaal geweest waar ze tejo aan het spelen waren, het spelletje wat we tijdens de bike tour in Bogotá hadden gespeeld. Er waren meerdere toeristen en wat lokale mensen aanwezig en we hebben enkele wedstrijdjes tejo gespeeld. Daarna volgde een of ander reuzen bowling waar je 3 kegels moet omgooien over een afstand van ongeveer 25 meter met metalen ballen.
#137 San Gil 22-06
Colonial town Barichara.
Om 11 uur stapte William in de bus om te gaan raften, echter 10 minuten later was hij weer terug, er waren enkele zieken en hierdoor te weinig personen voor in de boot. Dan maar de plannen wijzigen en de bus pakken naar Barichara. Dit klein koloniaal dorpje met witte huizen en rode pannendaken ziet er Spaans uit en voelt heel warm aan. Vriendelijke mensen die tijd genoeg hebben net zoals overal in Colombia. We hebben een wandeling gemaakt over de Camino del Real van Barichara naar Guane over een stenen wandelpad. Het uitzicht over de bergen is en blijft altijd mooi, maar met de Colombiaanse huisjes voelt het toch net wat gemoedelijker aan. De wandeling was veelal omlaag en duurde ongeveer 2 uurtjes naar het dorpje Guane wat nog kleiner was dan Barichara. Vanuit Guane namen we de bus terug naar Barichara en erna weer naar het hotel in San Gil.
#138 San Gil 23-06
Caving in Cueva de la Vaca.
Helaas ging vanmorgen het raften weer niet door, door de vele regen was het water te hoog in de rivier. Dus maar weer de plannen wijzigen en de bus gepakt naar het plaatsje Curití voor de Cueva de la Vaca. Hier zijn we de grotten in gegaan waar we door een ondergrondse rivier moesten lopen, zwemmen en kruipen. Het lampje en de helm waren wel nodig om wat te zien en onze hoofdjes te beschermen tegen de stenen. Onderweg was een grote grot met veel kristallen en er was zelfs een ondergrondse water. De hele tour duurde ongeveer een uurtje en was heen en terug over dezelfde route. Op de terugweg zijn we gestopt bij Parque Natural El Gallineral voor een korte wandeling door dit kleine parkje aan de rand van de stad. Op een eekhoorntje en een blauwe papagaai na was er niet zo veel te zien en waren we er ook zo klaar.
#139 San Gil 24-06
Rio Fonco en Rio Suárez.
Het raften blijft ons achtervolgen en vanmorgen was het ook nog niet zeker of de tour door ging. Dus maar eerst een andere activiteit gedaan namelijk hidrospeed. Met een board waar je met je bovenlichaam op kunt liggen door de rivier drijven. We waren de enige en met een gids in de kajak gingen we de rivier Fonce af met klasse I, II en III. Het begon gelijk goed, bij de eerste stroomversnelling lagen we allebei op een rots en hadden we de benen al open liggen. Dat ging nog wat worden dachten we. Gelukkig viel het erna wel mee en was het ergste stuk in het begin. We hadden veel lol in het water tot aan het einde. Bij terugkomst was er groen licht om te gaan raften dus eindelijk naar de Rio Suárez. Janine wou graag de voetbalwedstrijd van Colombia zien en ging vanmiddag niet mee. Het raften was echt gaaf, de andere 2 keren waren niets vergeleken met deze level IV en V rivier. Na een zeer duidelijke veiligheids briefing gingen we de rivier op. We kregen te horen dat de rivier echt op de maximale hoogte was om de veiligheid te garanderen, dus maximaal plezier. Wat een watergeweld waar je weinig tegen kunt doen. We zaten met 8 in de raft en bij de eerste level V lagen er 3 uit de boot, zelfs de gids vloog 2 meter door de lucht. En ervaren was de gids wel, Nestor zit bij het nationale team van Colombia. Het redden van de drenkelingen hadden we van tevoren geoefend en na enkele minuten zaten ze weer in de boot. De stroken met leven III-IV wisselden elkaar af en het was hard werken in de boot. Als toetje kregen we op het eind nog een keer een level V, geweldig! Het dagen wachten om te gaan raften was het meer dan waard wat een fun. Na bijna 2 uurtjes op de rivier ging de lunch met vers fruit en een kippetje er ook goed in. De Colombianen waren allemaal vrolijk bij terugkomst, een goede dag raften en Colombia had gewonnen. In het hostel terug was het even de douche in en naar de busterminal voor onze reis naar Medellin.
Caving in Cueva de la Vaca.
Helaas ging vanmorgen het raften weer niet door, door de vele regen was het water te hoog in de rivier. Dus maar weer de plannen wijzigen en de bus gepakt naar het plaatsje Curití voor de Cueva de la Vaca. Hier zijn we de grotten in gegaan waar we door een ondergrondse rivier moesten lopen, zwemmen en kruipen. Het lampje en de helm waren wel nodig om wat te zien en onze hoofdjes te beschermen tegen de stenen. Onderweg was een grote grot met veel kristallen en er was zelfs een ondergrondse water. De hele tour duurde ongeveer een uurtje en was heen en terug over dezelfde route. Op de terugweg zijn we gestopt bij Parque Natural El Gallineral voor een korte wandeling door dit kleine parkje aan de rand van de stad. Op een eekhoorntje en een blauwe papagaai na was er niet zo veel te zien en waren we er ook zo klaar.
#139 San Gil 24-06
Rio Fonco en Rio Suárez.
Het raften blijft ons achtervolgen en vanmorgen was het ook nog niet zeker of de tour door ging. Dus maar eerst een andere activiteit gedaan namelijk hidrospeed. Met een board waar je met je bovenlichaam op kunt liggen door de rivier drijven. We waren de enige en met een gids in de kajak gingen we de rivier Fonce af met klasse I, II en III. Het begon gelijk goed, bij de eerste stroomversnelling lagen we allebei op een rots en hadden we de benen al open liggen. Dat ging nog wat worden dachten we. Gelukkig viel het erna wel mee en was het ergste stuk in het begin. We hadden veel lol in het water tot aan het einde. Bij terugkomst was er groen licht om te gaan raften dus eindelijk naar de Rio Suárez. Janine wou graag de voetbalwedstrijd van Colombia zien en ging vanmiddag niet mee. Het raften was echt gaaf, de andere 2 keren waren niets vergeleken met deze level IV en V rivier. Na een zeer duidelijke veiligheids briefing gingen we de rivier op. We kregen te horen dat de rivier echt op de maximale hoogte was om de veiligheid te garanderen, dus maximaal plezier. Wat een watergeweld waar je weinig tegen kunt doen. We zaten met 8 in de raft en bij de eerste level V lagen er 3 uit de boot, zelfs de gids vloog 2 meter door de lucht. En ervaren was de gids wel, Nestor zit bij het nationale team van Colombia. Het redden van de drenkelingen hadden we van tevoren geoefend en na enkele minuten zaten ze weer in de boot. De stroken met leven III-IV wisselden elkaar af en het was hard werken in de boot. Als toetje kregen we op het eind nog een keer een level V, geweldig! Het dagen wachten om te gaan raften was het meer dan waard wat een fun. Na bijna 2 uurtjes op de rivier ging de lunch met vers fruit en een kippetje er ook goed in. De Colombianen waren allemaal vrolijk bij terugkomst, een goede dag raften en Colombia had gewonnen. In het hostel terug was het even de douche in en naar de busterminal voor onze reis naar Medellin.
#140 Medellin 25-06
The city of Pablo Escobar.
Na een nacht in de bus met niet veel slaap kwamen we rond 6 uur aan in Medellin. Na een korte rit in de metro en de taxi waren we al op tijd in het hostel. Ideaal dat we konden inchecken in de kamer en onze backpacks achterlaten. We zijn wat rond gaan lopen en hadden gelijk een tour geboekt, eentje die vroeger de Pablo Escobar tour geheten zou hebben. Onze gids reed ons door een groot gedeelte van de stad, eerst naar barrio Antiocia, de drugswijk van Medellin. Onderweg kregen we veel info over de stad en hoe Escobar hier heerste tot aan zijn dood. Hij heeft goede en slechte dingen gedaan, maar de stad is er sterker uitgekomen. Na een hapje met een empenada en een buñuelo gingen we verder naar
Communia 13, de wijk die nu leeft en redelijk veilig is. Hier waren veel grafitti schilderijen en roltrappen brachten ons naar een mooi uitzicht over de stad. Na enkele korte stops kwamen we bij Pueblito Paisa, een kleine heuvel met uitzicht over de stad en de rondom gelegen bergen. Wat weer een mega grote stad, dit zijn we in Nederland echt niet gewend. De opbrengst van deze tour ging volledig naar kinderen in Colombia, mooi om te zien dat de kinderen in de wijken onze gids ook allemaal kennen en hem omhelzen. De rest van de dag was relaxed, verslagje maken, reis verder plannen en foto's uitzoeken en in de cloud zetten. Heel veel vakantiegroeten vanuit Medellin en als jullie ons missen stuur ons maar een berichtje via het gastenboek, Facebook of WhatsApp!
The city of Pablo Escobar.
Na een nacht in de bus met niet veel slaap kwamen we rond 6 uur aan in Medellin. Na een korte rit in de metro en de taxi waren we al op tijd in het hostel. Ideaal dat we konden inchecken in de kamer en onze backpacks achterlaten. We zijn wat rond gaan lopen en hadden gelijk een tour geboekt, eentje die vroeger de Pablo Escobar tour geheten zou hebben. Onze gids reed ons door een groot gedeelte van de stad, eerst naar barrio Antiocia, de drugswijk van Medellin. Onderweg kregen we veel info over de stad en hoe Escobar hier heerste tot aan zijn dood. Hij heeft goede en slechte dingen gedaan, maar de stad is er sterker uitgekomen. Na een hapje met een empenada en een buñuelo gingen we verder naar
Communia 13, de wijk die nu leeft en redelijk veilig is. Hier waren veel grafitti schilderijen en roltrappen brachten ons naar een mooi uitzicht over de stad. Na enkele korte stops kwamen we bij Pueblito Paisa, een kleine heuvel met uitzicht over de stad en de rondom gelegen bergen. Wat weer een mega grote stad, dit zijn we in Nederland echt niet gewend. De opbrengst van deze tour ging volledig naar kinderen in Colombia, mooi om te zien dat de kinderen in de wijken onze gids ook allemaal kennen en hem omhelzen. De rest van de dag was relaxed, verslagje maken, reis verder plannen en foto's uitzoeken en in de cloud zetten. Heel veel vakantiegroeten vanuit Medellin en als jullie ons missen stuur ons maar een berichtje via het gastenboek, Facebook of WhatsApp!
